- تحقيق درباره امام هادي (عليه السلام)
فهرست مطالب
چكيده:
مقدمه:
اوضاع سياسي زمان امام هادي عليه السلام:
فعاليت هاي امام عليه السلام:
وضعيت علمي زمان آن بزرگوار:
اصحاب امام هادي عليه السلام:
زيارت جامعه ي كبيره:
برخي از سخنان امام هادي عليه السلام:
منابع:
پي نوشت ها:چكيده:
امامان وپيشوايان معصوم (ع) انسانهاي كامل وبرگزيده اي هستند كه به عنوان الگوهاي رفتاري ومشعلهاي فروزان هدايت جامعه بشري از سوي خدا تعيين شده اند گفتار ورفتار وخوي ومنش آنان ترسيم حيات طيبه انساني ووجودشان تبلور تمامي ارزشهاي الهي است.
آنان به تعبير امام هادي (ع) اين چنيند :” معدن الرحمة وخزان العلم ومنتهي الحلم واصول الكرم وقادة الامم واولياء النعم وعناصر الابرار ودعائم الاخيار وساسة العباد واركان البلاد وابواب الايمان وامناء الرحمن وسلالة النبيين وصفوة المرسلين وعترة خيرة رب العالمين ومصابيح الدجي واعلام التقي وذوي النهي واولي الحجي وكهف الوري وورثة الانبياء والمثل الاعلي والدعوة الحسني وحجج الله علي اهل الدنيا والآخرة والاولي“ ، معدن رحمت ، گنجينه داران دانش نهايت برد باري وحلم ، بنيانهاي كرامت وريشه ها ي نيكان ، عصاره وبرگزيده پيامبران ، پيشوايان هدايت ، چراغهاي تاريكي ها ، پرچمهاي پرهيزگاري ، نمونه هاي برتر وحجتهاي خدا بر جهانيان هستند.مقدمه:
پيشواي دهم شيعيان حضرت امام هادي عليه السلام در سال 212 ه.ق در شهر صريا (نزديك مدينه) ديده به جهان گشود. پدر ايشان حضرت امام محمدتقي جوادالائمه عليه السلام و مادرشان بانويي فاضله و عفيفه به نام سمانه است. نام مبارك ايشان علي از القابشان نقي، هادي و نجيب؛ و كنيه شان ابوالحسن مي باشد.
مدت امامت ايشان حدود 34 سال است يعني از سال 220 ه.ق (سال شهادت امام جواد عليه السلام) تا سال 254 ه.ق كه در شهر سامرا به شهادت رسيدند.
پس از شهادت، امام حسن عسكري عليه السلام بر پيكر مطهر پدر خويش نماز گزارد و پس از تشييع جنازه، ايشان را در منزل خويش به خاك سپردند.
در مورد شهادت امام هادي عليه السلام و قاتل آن حضرت اختلاف است: برخي معتمد عباسي را قاتل آن حضرت ميدانند (يعني اين واقعه در زمان خلافت معتمد رخ داده است) و به عقيده ي برخي ديگر معتز عباسي، فرمان قتل آن بزرگوار را صادر و معتمد آن را اجرا كرد. (يعني اين واقعه در زمان خلافت معتز روي داده است)اوضاع سياسي زمان امام هادي عليه السلام:
امام علي النقي الهادي عليه السلام در سال 220 ه.ق به امامت رسيدند. در اين زمان ايشان در مدينه بودند و در آنجا به مدت 13 سال وظايف امامت خود را انجام مي دادند؛ مردم از اين سرچشمه ي حيات معنوي و علمي و فكري سيراب مي شدند و ايشان نيز به همه ي امور شيعيان رسيدگي مي كردند تا اين كه متوكل (خليفه ي وقت) كه در دشمني با ائمه اطهار عليه السلام مشهور بود؛ به خاطر هراسي كه از نفوذ و محبوبيت امام عليه السلام در جامعه داشت ايشان را از مدينه به سامرا فراخواند زيرا احساس مي كرد كه بايد امام را از نزديك تحت نظر بگيرد. پس از آمدن امام به سامرا، اگرچه ايشان ظاهرا آزاد بود اما «متوكل» منزلشان را طوري انتخاب كرده بود كه همواره تحت نظر باشند. او به طور مرتب دستور تفتيش منزل ايشان را صادر مي كرد و تمام ديدارها و رفت و آمدها توسط نيروهاي حكومتي كنترل مي شد.
او جو بسيار خفقان آميزي را بر جامعه حكمفرما كرده بود و سختگيري و فشار زيادي را بر شيعيان اعمال مي كرد:
متوكل، علويان را در محاصره ي اقتصادي قرار داده بود. به شاعران درباري مال فراواني مي داد تا در اشعار خود به ائمه عليه السلام بي احترامي كنند. او اكثر سادات جليل القدر آن زمان را دستگير و زنداني كرده بود. از هولناكترين اقدامات او در دوره ي حكومتش، انهدام و تخريب مرقد امام حسين عليه السلام بود. اوضاع معيشتي مردم و خصوصا علويان در زمان خلفاي عباسي مخصوصا متوكل و بقيه ي خلفاي هم عصر امام هادي عليه السلام، بسيار دشوار بود زيرا آنان بيت المال مسلمين را صرف خوشگذراني هايي مي كردند كه به گواهي تاريخ، هزينه هاي مربوط به آ نها بي سابقه بوده است.
فعاليت هاي امام عليه السلام:
امام هادي عليه السلام با اين كه شديدا تحت نظر بود، اما از پاي ننشست و فعاليت هاي خود را به شيوه اي مطابق اوضاع زمان خويش به پيش برد. از مهمترين فعاليت هاي ايشان اين بود كه به مردم از راه هاي گوناگون آگاهي داده و منصب امامت و مقام علمي خود را در طي سخنان خويش و در مناظرات و پرسش و پاسخ هاي علمي، آشكار كرده و تثبيت كنند. همچنين عدم مشروعيت حكومت بني عباس را تبيين مي كردند. يكي ديگر از محورهاي فعاليت امام، آماده كردن مردم و شيعيان نسبت به غيبت حضرت مهدي عليه السلام بود. البته ايشان با نهايت احتياط و جلوگيري از حساس شدن حكومت، اين موضوع را به طور سربسته در ضمن سخنان خويش ذكر مي فرمودند.
یکشنبه ۱۹ آذر ۹۶ ۲۲:۲۰ ۲۹ بازديد